Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008

ΜΙΣΟΓΕΜΑΤΟ Ή ΜΙΣΟΑΔΕΙΟ

Όπως το βλέπει ο καθένας. Ναι, για το ποτήρι γράφω. Εκείνο που δεν ξέρεις είναι πότε θα το δεις μισιγεμάτο ή μισοάδειο. Στην δική μου περίπτωση, σε αυτό το διάστημα της ζωής μου, μάλλον, το πρώτο ισχύει. Γενικά είναι μια καλή περίοδος. Αυτή η φάση που ο κόσμος καίγεται και γω βλέπω τα πάντα ρόδινα, χρωματιστά πεταλουδίτσες γύρω γύρω και πίσω η μουσική υπόκρουση "Στο χείλος της κατάστροφής μου δίνεις το φιλί της ζωής...." οκ am getting emotional again... Ισως να παίζει ρόλο και ο καιρός που γίνεται όλο και καλύτερος και φυτεύουμε ολόκληρες γλάστρες με λουλούδια με το χώμα που κάθεται πάνω μας. Αλλά εμένα και τες μουζούρες μόνο θάλασσα μας μυρίζει....και bye bye Nicosia....Ayia Napa here we come...Γιατί άλλωστε η 'μουζούρα' να μην γίνει κατράς??? Α, το καλύτερο μου....

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

Discrimination

Μην μου πείτε πως δεν το έχετε νιώσει. Το discrimination στον χώρο εργασίας και ειδικά για εμάς η μάλλον μόνο σε εμάς τις γυναίκες. Και τι είναι αυτό που γίνεται σε κάθε καινούριο χώρο εργασίας; Πας για συνέντευξη, σε φουμάρουν σε 1002 αρλούμπες του τύπου: Είμαστε οι καλύτεροι με τις καλύτερες συνθήκες εργασίας, αύξηση στους 6 μήνες (σε πόσους;( επειδή εγώ ενάμιση χρόνο σταθερή στις αξίες…. Αρχίζεις σιγά σιγά να χάνεις το ενδιαφέρων σου και να νιώθεις ότι πλέον παρακαλάς για μια αύξηση. Τίποτα να μην σε ευχαριστεί παρά μόνο ένα άτομο που είναι και η αιτία να αντέχω ακόμα εδώ. Και τι γίνεται όταν ένας συνάδελφος κάνει σχόλια υποτιμητικού είδους για το άτομο σου; Και σεξουαλικού περιεχομένου; Μα φυσικά και δεν έχεις κανένα να σε υποστηρίξει και ο προϊστάμενος σου απλά γελάει… Και γω να προσπαθώ να βρω what the f*** is goin’ on here. Και να βλέπω το αμόρε να βγάζει φωτιές μην μπορώντας να με υποστηρίξει στον χώρο εργασίας. Μήπως πάρουμε και μείς τα πόδια μας σιγά σιγά από δω….όπως τον κύριο Keep Walking; Τυχαία νομίζετε είναι η ατάκα αυτή;

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008

Oh yes!!! Nice to meet you!!!

Ε ναι, καινούρια, νέα, ψαρούκλα στο blog, τι να κάνουμε δηλαδή ναμην έχουμε και εμείς άποψη για όλα αυτά; Και μην σας ξεγελά ο αγγλικός τίτλος. Όχι δεν είμαι καμιά που θέλει να δώσει την εντύπωση ξένης. Ε όχι ούτε Αγγλία σπούδασα και έμεινε μου το Αγγλικό. Το ιδιωτικό σχολείο φταίει που για εφτά χρόνια ακόμα και την προσευχή μου στα αγγλικά την έλεγα. Άκουγα το ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ και ήμουν όπως τα Βραζιλιάνικα τα έργα που άλλα λεν και άλλα ακούμε. Anyway, ο πρόλογος ήταν για να δικαιολογήσω το Αγγλικό στοιχείο που συχνά πυκνά θα υπάρχει. Αν επιθυμείτε το ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ στα αγγλικά ευχαρίστως να σας το γράψω…

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τις υπόλοιπες 2 μουζούρες (not) κολλητές μου που με ώθησαν να γράψω και φυσικά την οικογένεια μου που στάθηκε δίπλα μου όλο αυτό τον καιρό μέχρι να πάρω την μεγάλη απόφαση…(ναι ναι άρκεψα τις βλακείες, ώρα για τσιγάρο break) και βέβαια το αμόρε που ιδέα δεν έχει ότι γράφω αλλά έννεν κρίμα να μεν τον αναφέρω πούποτε;