Όλα έχουν επιστρέψει στην παλιά τους μορφή. Ηρεμία και πάλι. Δεν είναι ότι πετάω κιόλας στα σύννεφα, αλλά εντάξει...δεν αναζητώ ποτέ το τέλειο για να μην χάσω την πραγματικότητα.
Αλλά πείτε μου αν εγω δεν πρέπει να τρελλαθώ. Όπως ξάπλωσα ψες, τέζα στην κούραση, βλέπω το πιο όμορφο όνειρο...ότι μου έκαναν πρόταση γάμου.......αντιλαμβάνεστε τα χρώματα, η μουσική, η χαρά, τα αισθήματα γενικά όλα ήταν τέλεια...και ξαφνικά ακούω τον κύριο 50cent (βλ. ξυπνητήρι) να χτυπά αλύπητα.
Ευχαριστώ όσους ήταν στο όνειρο μου και χάρηκαν με την χαρά μου. Οσοι πίστεψαν σε μένα ότι ναι, μπορεί και να γίνει στα αλήθεια, κάποιος να μου κάμει πρόταση γάμου. Καλά μα γιατί κανένας εν μου είπε ότι....hellooooo εν φίλος σου εδώ και 12 χρόνια (had a flirt once). Σιγά να μεν σου κάμει πρόταση γάμου. Να του το πω άραγε?? Απλά την γνώμη του να ζητήσω... :P
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
τζαι στα δικά μας :P
amen
Δημοσίευση σχολίου