Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2008

Μια εκδρομή διαφορετική

Ξεκινούμε με το αμόρε για μια εκδρομή προς Κακοπετριά. Στην πορεία κάνουμε ένα διάλειμμα για τσιγάρο (πήγαμε με την μοτόρα). Και μου λέει έτσι ήρεμα και ωραία… «θα πάμε στο χωριό μου» … βλέπε παππούς γιαγιά και μητέρα του (I’ve already met his mom). Η χαρά μου απίστευτη αλλά φυσικά και δεν το έδειξα. Ωραία λέω και μέσα μου χίλιες σκέψεις όπως …. Πως γίνεται το αμόρε μου που δεν θέλει να ακούσει για σοβαρές καταστάσεις να με πάρει στο χωριό? Μήπως είναι κάτι συνηθισμένο γι αυτόν? εγώ ξέρω πως, ετόλμησες τζε επαρουσιάστηκες σε χωριό με κορούα/κοπελλούι ετέλιωσε είσαι χαρτωμένος.

Ξεφεύγω που τες σκέψεις και προχωρούμε προς το χωριό. Φτάνουμε μετά από μια ώρα διαδρομής. Αν δεν ήμουν εγώ πάνω στην μοτόρα είμαι σίγουρη θα την έκανε σε μισή ώρα. Good for him. Γνωρίζω την γιαγιά. Συμπαθέστατη. Ένιωθα τα βλέμματα της καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας (η πιο δύσκολη εξέταση είναι να σε εγκρίνουν τα ‘πεθερικά’). Ο παππούς δε, με κατέπληξε. Μου θύμισε τον δικό μου παππού, ομορφάνθρωπος, στητός σαν εικοσάχρονος, χαμογελαστός και δυναμικός. Μου έκαναν ξενάγηση στο διώροφο σπίτι και στην αυλή και μου είπαν ότι όταν θα κάνει τον σιουσιούκκο η γιαγιά νε με φέρει το αμόρε μου να δω πως φτιάχνεται.

θα έρτω και δεύτερη φορά? Τέλεια σκέφτομαι. Είμαστε σε καλό δρόμο. Ο παππούς από την άλλη με άφησε άφωνη. Μου δείχνει το κάτω ανακαινισμένο σπίτι και μου λέει ‘Απ’ όλα έχει εδώ. Έχει και ένα κρεβάτι για σας να έρχεστε όποτε θέλετε μάνα μου.

Ξαφνικά ο ήλιος έλαμψε περισσότερο….τα λουλούδια μύρισαν πιο ωραία…τα πουλιά κελαηδούσαν… η σούβλα έβγαλε τζιαλλο καπνό.....ΝΑΙ ΚΑΛΟ ΤΟ ΑΛΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΝΑ ΕΡΤΟΥΜΕ!!! (inner thought)

Μετά το φαγητό ο παππούς φτάνει στις αναμενόμενες ερωτήσεις. Πόθεν είσαι μάναμου κλπ. Αλλά καθόλου υπερβολικός στις ερωτήσεις.
Στην συνέχεια πάμε για προσκύνημα στο Μοναστήρι του Κύκκου. Τι οικογενειακά πράματα Θεέ μου. Εν άντεχα έτσι συγκίνηση.

Αναχωρώντας για Λευκωσία με παίρνει για ξενάγηση στο χωριό. Ωραία λέω μας είδαν και οι χωριανοί.

Στην επιστροφή, φάγαμε κουνουπάκια, αέρα και νερό επειδή ο καθένας καθάριζε το τζάμι του όποτε μας έβλεπε) Θυμάμαι μια φορά ήρθε πάνω μας και ένα αποτσίγαρο.

Σκεφτόμουνα πόσο ωραία πέρασα και ότι είμαι τυχερή που έχω έναν άνθρωπο σαν το αμόρε μου δίπλα μου.

Στην συνέχεια μαθαίνω ότι ήμουν η πρώτη κοπέλα που πήρε στο χωριό….

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πόσο ωραίο είναι να γνωρίζεις σημαντικά άτομα για ένα άτομο που υπέρ-αγαπάς; Και ακομά πόσο πιο ωραίο να μαθαίνεις οτι είσαι η πρώτη που τα γνωρίζεις. Εν τούτα τα πράματα που μεινίσκουν στο νού! :-)

Lucky u!

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο Μουζούρα μου!!!Έχεις την πρωτιά δλδ?!Τέλεια..!!!
Εθυμήθηκα που εγνώρισα την οικογένεια του πούρεκκου μου,με μόνη διαφορά πως τζίνο τον καιρό ήμασταν απλά φίλοι..

mouzoura είπε...

@ lefty

Είναι οι στιγμές που εύχεσαι να κρατήσουν μια ζωή...

@ Ρόουζ

Εμείς ήμασταν για εναμισι χρόνο στο ιδιο γραφείο, ο ένας απέναντι από τον άλλο. Μετά προέκυψε ο έρωτας!!!

Η φιλία είναι λίγο risky όταν μετατραπεί σε σχέση αλλά αξίζει την προσπάθεια!!

Unknown είπε...

Άτε πότε να σας χαρτώσουμε με το καλό???

mouzoura είπε...

tsartelloui mou apo to comment sou kai stou theou to diary!!!!

Ανώνυμος είπε...

Ate me to kalo kai o gamos sto horio na sas kremasoun kai lires!

Ανώνυμος είπε...

@ giatroudi

apanagia mou touto etha to antekso. ok, eimai versatile atomo, easy going, alla oi, oi lefta kremasmena, oi mora na tziloun pasto krevati, oi xorafi me 1000 trapezia tze na mpainei to xomatoudi mesto papoutsi.

alla gia na akouso tous vkiolaries diw zwh!!!!ase pou enna siro to klama tis zois mou

Ανώνυμος είπε...

χαίρομαι που είσαι τόσο ευτυχισμένη, αλλά γιατί τόσος καημός να σου αποδείξει ότι έχει σοβαρό σκοπό;
έχεις τόσες αμφιβολίες (ή ανασφάλειες);

σίγουρα πάντως είσαι ερωτευμένη και σας εύχομαι τα καλύτερα

mouzoura είπε...

magic mou oxi den exo anasfaleies apla kathe gynaika needs to know....exoume afti tin anagki epidi ek fyseos imaste kai pio sinaisthimatikes. idika otan exis mpouxtisi apo ola kai olous kai thes na proxorisis.

se efxaristo gia ta kala sou logia :)

stalamatia είπε...

Ατε μάνα μου να χαρτωθείς να υσηχάσεις,την ευχή μου νάχεις.